Ras omschrijving
Savannah
Algemene Informatie
Een Savannah kat is een kruising tussen een gedomesticeerde kat en de serval,
een middelgrote wilde Afrikaanse kat met grote oren. De ongebruikelijke kruising
werd populair onder fokkers aan het einde van de jaren ’90 en in 2001 erkende
TICA de soort als apart kattenras. In mei 2012 werd het ras geaccepteerd als
“Championship Breed” oftewel de soort mag meedoen voor punten aan de door TICA
georganiseerde shows. Savannahs zijn veel socialere katten dan andere
gedomesticeerde katten en worden regelmatig vergeleken met honden op het
gebied van loyaliteit. Ze kunnen getraind worden om aan de lijn
te lopen en kunnen zelfs – mits aangeleerd – apporteren.
Judee Frank, een Amerikaanse fokker van Bengaalse katten kruiste een
mannelijke serval met een Siamees om op 7 april 1986 de eerste Savannah kat
(Savannah genaamd) ter wereld te laten komen. Franks Savannah trok de aandacht
van Patrick Kelley, die een van de kittens van de Savannah kocht in 1989.
Kelley was een van de eerste enthousiastelingen die naar een nieuwe
gedomesticeerde soort (gebaseerd op een serval/gedomesticeerde kat
kruising) toewerkte. Hij benaderde vele servalfokkers om mee te helpen
met het ontwikkelen van deze nieuwe soort. Uiteindelijk verkreeg hij
hulp van fokster Joyce Sroufe die met hem de stappen nam om het ras
erkend te krijgen. In 1996 schreven Kelly en Sroufe samen de originele
versie van de standaard voor het Savannah Ras en presenteerden deze aan
het bestuur van TICA. 5 jaar later accepteerde het bestuur de soort tot een
geregistreerde soort. De Savannah kat is een van de “design” kattensoorten en
werd door verschillende bedrijven onder verschillende merknamen zoals “Ashera” verkocht.
Fysiek uiterlijk
Het lange en slanke uiterlijk van de Savannah kat geeft de indruk dat het dier groter
is dan ze wegen. Grootte is erg afhankelijk van de generatie en sekse. Mannelijke F1
katten (F1 (of Filial 1) zijn katten van de eerste generatie) zijn normaliter het
grootst. F1 en F2 katten zijn groter dan volgende generaties omdat bij hen de genetische
invloed van de Afrikaanse serval als voorouder veel groter is dan bij latere generaties.
Mannelijke Savannahs lijken groter te zijn dan de vrouwtjes. De eerste generaties kunnen
9 kilo of meer wegen en F2 en F3 gecastreerde katten kunnen het meest wegen, maar dit
zijn uitzonderingen. Latere generaties wegen meestal tussen de 3 en 13 kilo. Omdat
verschillende factoren de genen beïnvloeden kunnen Savannah katten verschillen van
grootte en gewicht, zelfs in één nest.
De vacht van een Savannah hangt af van de gedomesticeerde kat die gebruikt is voor de
kruisfok. Eerdere generaties hebben een soort zwarte stippen op een lichtere vacht.
Veel fokkers werkten vroeger aan gestipte soorten met een “wild” uiterlijk zoals de
Bengaal en de Egyptische Mau, om deze kenmerken te behouden in latere generaties.
De TICA fokstandaard beschrijven een bruingestipte streeppatroon (koud naar
warmbruin, getint of goud met zwarte of donkerbruine stippen) en een zwarte
smoke (zwartgestipt zilver met zwarte puntjes). Daarnaast, de Savannahs kunnen
ook andere kleurenvariaties hebben zoals de klassieke of marmerkleurige patronen,
sneeuwkleurige, blauwachtige of andere verdunde kleuren afgeleid van vachten van
gedomesticeerde katten. De meeste fokkers proberen deze non-standaard kleuren uit
te bannen van de genen door de verkoop van Savannahs met non-standaard kleuren als
huisdieren, alhoewel, sommige Savannahfokkers zijn geïnteresseerd in deze kleuren
door hen als nieuwe kenmerk of subsoort.
Over het algemeen hangt het uiterlijk van individuele Savannah sterk af van de generatie,
met de hogere-percentage-Savannah die een meer “wilde” look heeft en de gedomesticeerde
een rustiger overkomen. De gedomesticeerde kat beïnvloed dus ook het uiterlijk. De door
de TICA toegestane gedomesticeerde raskatten voor een goede Savannah zijn de Egyptische
Mau, de Ocicat, de Oosterse Korthaar en de Europese Korthaar. Ook zijn er fokkers die
“verboden” rassen gebruiken om te kruisen. Deze rassen zijn bijvoorbeeld de Bengaal
(voor grootte en vlekkenpatroon) en de Main Coon (voor de grootte). Echter kunnen
kruisingen met deze soorten ongewenste genen veroorzaken met vervelende gevolgen,
maar deze soortkruisingen komen maar weinig voor, aangezien er vele vruchtbare katers
beschikbaar zijn, met als resultaat dat de meeste fokkers enkel Savannahs met Savannahs
laten paren. Uitzondering hierop is wanneer er een Serval wordt gebruikt om een F1
Savannah te krijgen en zelfs dan verkiezen fokkers Savannahvrouwtjes boven andere kattensoorten.
Het verwilderde uiterlijk van een Savannah wordt veroorzaakt door de aanwezigheid
van vele Serval onderscheidende kenmerken. De meest prominente kenmerken zijn de
verschillende kleurpatronen, het lange lichaam, de breedte van het dier, de staande
oren, de zeer lange benen, de dikke gezwollen neus en de ingevallen ogen. Het Lichaam
van de Savannah is lang en langbenig wanneer een Savannah staat. Zijn achterwerk is
dan vaak hoger dan zijn schouders. De schouders kunnen wel tot 45 cm hoog worden. Het
kleine hoofd is eerder langer dan breed en staat op een lange slanke hals. Een kater
wordt meestal zo'n tien kg zwaar, terwijl de vrouwtjes zo'n acht kilo worden.
De achterkant van de oren van de Savannah hebben oogvlekken. Een centrale lichte
streep begrenst door zwarte, donkergrijze of bruine haartjes zorgen voor dit
oogachtige effect. De korte staart heeft zwarte ringen, met een stevige zwarte
punt. De ogen zijn blauw als ze kitten zijn (zoals andere kattensoorten) en kunnen
groen, bruin, goud of een gemengde tint worden als ze volwassen zijn. De ogen
hebben een "boemerang"-vorm en zijn enigszins ingevallen om ze te beschermen
tegen fel zonlicht. Idealiter lopen zwarte of donkere “scheur”patronen of "Cheetah
tranen" vanaf de ooghoek aan de zijkanten van de neus naar de snorharen net zoals een cheetah.
De meeste F1 Savannahs zullen veel of alle van deze eigenschappen bezitten,
terwijl hun aanwezigheid vaak vermindert bij latere generaties. Omdat het een
nieuwe te ontwikkelen kattensoort is kan het uiterlijk veel meer variëren dan verwacht.
Karakter
Savannahs worden vaak vergeleken met honden qua loyaliteit. Zo zullen zij hun eigenaars
volgen, in en rond het huis, en kunnen ze ook worden getraind om aan de leiband te lopen.
Sommige Savannahs worden beschreven als zeer sociaal en vriendelijk, met nieuwe mensen,
andere katten of honden, terwijl andere Savannahs wegrennen, verbergen, sissen en grommen
bij het zien van een vreemde. Blootstelling aan andere mensen en huisdieren is waarschijnlijk
de belangrijkste factor wat betreft socialiseren als Savannahkittens opgroeien.
Een vaak opgemerkte eigenschap van de Savannah is haar springvermogen. Ze staan
bekend om te springen op deuren, koelkasten en hoge kasten. Sommige Savannahs
kunnen ongeveer 2,5 meter hoog springen vanuit een staande positie. Savannahs
zijn erg nieuwsgierig staan erom bekend dat ze hierdoor in de problemen kunnen
komen. Zo leren ze vaak hoe ze deuren en kasten moeten openen. Bij de aanschaf
van een Savannah zal dus waarschijnlijk speciale voorzorgsmaatregelen moeten worden
genomen om te voorkomen dat de kat in de problemen komt.
Veel Savannah katten hebben geen watervrees en zullen hiermee spelen of zichzelf
zelfs onderdompelen in water. Sommige eigenaren douchen zelfs met hun Savannahs.
Een waterbak aan een Savannah geven kan ook als uitdaging gezien worden; sommige
Savannahs zullen onmiddellijk beginnen te badderen met hun voorpoten totdat het bad leeg is.
Een andere eigenaardigheid die Savannahs hebben is dat ze de basis van hun staart laten
kwispelen tijdens een groetritueel. Dit moet men niet verwarren met het kwispelen van de
staart met rechtopstaande haren over de volledige lengte van de staart als het dier
angstig is. Savannahs zullen ook vaak kwispelen met hun staart in spanning of plezier.
Qua geluiden zullen Savannahs ofwel tjilpen als hun Serval vaders, ofwel miauwen als
hun gedomesticeerde moeders, ofwel tjilpen en miauwen. Soms produceren ze geluiden
die een combinatie van de twee zijn. Getjilp wordt vaker waargenomen in eerdere generaties.
Savannahs kunnen ook "sissen" (een serval-achtige ruis die heel anders klinkt dan het gesis
van een gedomesticeerde kat, het klinkt meer als een zeer luide slang). Het kan alarmerend
zijn voor mensen die niet op de hoogte zijn dat de Savannah een dergelijk geluid kan maken.
Omdat de Savannah nog zo dicht bij de natuur staat is het in een aantal staten in de Amerika
verboden om Savannah's te houden. Ook is het verboden de kat in Australië te importeren.
Foto's medemogelijk gemaakt door cattery Cannelle Savannahs
Bezoek de website eens Cannelle Savannahs
Algemene Informatie
Een Savannah kat is een kruising tussen een gedomesticeerde kat en de serval,
een middelgrote wilde Afrikaanse kat met grote oren. De ongebruikelijke kruising
werd populair onder fokkers aan het einde van de jaren ’90 en in 2001 erkende
TICA de soort als apart kattenras. In mei 2012 werd het ras geaccepteerd als
“Championship Breed” oftewel de soort mag meedoen voor punten aan de door TICA
georganiseerde shows. Savannahs zijn veel socialere katten dan andere
gedomesticeerde katten en worden regelmatig vergeleken met honden op het
gebied van loyaliteit. Ze kunnen getraind worden om aan de lijn
te lopen en kunnen zelfs – mits aangeleerd – apporteren.
Judee Frank, een Amerikaanse fokker van Bengaalse katten kruiste een
mannelijke serval met een Siamees om op 7 april 1986 de eerste Savannah kat
(Savannah genaamd) ter wereld te laten komen. Franks Savannah trok de aandacht
van Patrick Kelley, die een van de kittens van de Savannah kocht in 1989.
Kelley was een van de eerste enthousiastelingen die naar een nieuwe
gedomesticeerde soort (gebaseerd op een serval/gedomesticeerde kat
kruising) toewerkte. Hij benaderde vele servalfokkers om mee te helpen
met het ontwikkelen van deze nieuwe soort. Uiteindelijk verkreeg hij
hulp van fokster Joyce Sroufe die met hem de stappen nam om het ras
erkend te krijgen. In 1996 schreven Kelly en Sroufe samen de originele
versie van de standaard voor het Savannah Ras en presenteerden deze aan
het bestuur van TICA. 5 jaar later accepteerde het bestuur de soort tot een
geregistreerde soort. De Savannah kat is een van de “design” kattensoorten en
werd door verschillende bedrijven onder verschillende merknamen zoals “Ashera” verkocht.
Fysiek uiterlijk
Het lange en slanke uiterlijk van de Savannah kat geeft de indruk dat het dier groter
is dan ze wegen. Grootte is erg afhankelijk van de generatie en sekse. Mannelijke F1
katten (F1 (of Filial 1) zijn katten van de eerste generatie) zijn normaliter het
grootst. F1 en F2 katten zijn groter dan volgende generaties omdat bij hen de genetische
invloed van de Afrikaanse serval als voorouder veel groter is dan bij latere generaties.
Mannelijke Savannahs lijken groter te zijn dan de vrouwtjes. De eerste generaties kunnen
9 kilo of meer wegen en F2 en F3 gecastreerde katten kunnen het meest wegen, maar dit
zijn uitzonderingen. Latere generaties wegen meestal tussen de 3 en 13 kilo. Omdat
verschillende factoren de genen beïnvloeden kunnen Savannah katten verschillen van
grootte en gewicht, zelfs in één nest.
De vacht van een Savannah hangt af van de gedomesticeerde kat die gebruikt is voor de
kruisfok. Eerdere generaties hebben een soort zwarte stippen op een lichtere vacht.
Veel fokkers werkten vroeger aan gestipte soorten met een “wild” uiterlijk zoals de
Bengaal en de Egyptische Mau, om deze kenmerken te behouden in latere generaties.
De TICA fokstandaard beschrijven een bruingestipte streeppatroon (koud naar
warmbruin, getint of goud met zwarte of donkerbruine stippen) en een zwarte
smoke (zwartgestipt zilver met zwarte puntjes). Daarnaast, de Savannahs kunnen
ook andere kleurenvariaties hebben zoals de klassieke of marmerkleurige patronen,
sneeuwkleurige, blauwachtige of andere verdunde kleuren afgeleid van vachten van
gedomesticeerde katten. De meeste fokkers proberen deze non-standaard kleuren uit
te bannen van de genen door de verkoop van Savannahs met non-standaard kleuren als
huisdieren, alhoewel, sommige Savannahfokkers zijn geïnteresseerd in deze kleuren
door hen als nieuwe kenmerk of subsoort.
Over het algemeen hangt het uiterlijk van individuele Savannah sterk af van de generatie,
met de hogere-percentage-Savannah die een meer “wilde” look heeft en de gedomesticeerde
een rustiger overkomen. De gedomesticeerde kat beïnvloed dus ook het uiterlijk. De door
de TICA toegestane gedomesticeerde raskatten voor een goede Savannah zijn de Egyptische
Mau, de Ocicat, de Oosterse Korthaar en de Europese Korthaar. Ook zijn er fokkers die
“verboden” rassen gebruiken om te kruisen. Deze rassen zijn bijvoorbeeld de Bengaal
(voor grootte en vlekkenpatroon) en de Main Coon (voor de grootte). Echter kunnen
kruisingen met deze soorten ongewenste genen veroorzaken met vervelende gevolgen,
maar deze soortkruisingen komen maar weinig voor, aangezien er vele vruchtbare katers
beschikbaar zijn, met als resultaat dat de meeste fokkers enkel Savannahs met Savannahs
laten paren. Uitzondering hierop is wanneer er een Serval wordt gebruikt om een F1
Savannah te krijgen en zelfs dan verkiezen fokkers Savannahvrouwtjes boven andere kattensoorten.
Het verwilderde uiterlijk van een Savannah wordt veroorzaakt door de aanwezigheid
van vele Serval onderscheidende kenmerken. De meest prominente kenmerken zijn de
verschillende kleurpatronen, het lange lichaam, de breedte van het dier, de staande
oren, de zeer lange benen, de dikke gezwollen neus en de ingevallen ogen. Het Lichaam
van de Savannah is lang en langbenig wanneer een Savannah staat. Zijn achterwerk is
dan vaak hoger dan zijn schouders. De schouders kunnen wel tot 45 cm hoog worden. Het
kleine hoofd is eerder langer dan breed en staat op een lange slanke hals. Een kater
wordt meestal zo'n tien kg zwaar, terwijl de vrouwtjes zo'n acht kilo worden.
De achterkant van de oren van de Savannah hebben oogvlekken. Een centrale lichte
streep begrenst door zwarte, donkergrijze of bruine haartjes zorgen voor dit
oogachtige effect. De korte staart heeft zwarte ringen, met een stevige zwarte
punt. De ogen zijn blauw als ze kitten zijn (zoals andere kattensoorten) en kunnen
groen, bruin, goud of een gemengde tint worden als ze volwassen zijn. De ogen
hebben een "boemerang"-vorm en zijn enigszins ingevallen om ze te beschermen
tegen fel zonlicht. Idealiter lopen zwarte of donkere “scheur”patronen of "Cheetah
tranen" vanaf de ooghoek aan de zijkanten van de neus naar de snorharen net zoals een cheetah.
De meeste F1 Savannahs zullen veel of alle van deze eigenschappen bezitten,
terwijl hun aanwezigheid vaak vermindert bij latere generaties. Omdat het een
nieuwe te ontwikkelen kattensoort is kan het uiterlijk veel meer variëren dan verwacht.
Karakter
Savannahs worden vaak vergeleken met honden qua loyaliteit. Zo zullen zij hun eigenaars
volgen, in en rond het huis, en kunnen ze ook worden getraind om aan de leiband te lopen.
Sommige Savannahs worden beschreven als zeer sociaal en vriendelijk, met nieuwe mensen,
andere katten of honden, terwijl andere Savannahs wegrennen, verbergen, sissen en grommen
bij het zien van een vreemde. Blootstelling aan andere mensen en huisdieren is waarschijnlijk
de belangrijkste factor wat betreft socialiseren als Savannahkittens opgroeien.
Een vaak opgemerkte eigenschap van de Savannah is haar springvermogen. Ze staan
bekend om te springen op deuren, koelkasten en hoge kasten. Sommige Savannahs
kunnen ongeveer 2,5 meter hoog springen vanuit een staande positie. Savannahs
zijn erg nieuwsgierig staan erom bekend dat ze hierdoor in de problemen kunnen
komen. Zo leren ze vaak hoe ze deuren en kasten moeten openen. Bij de aanschaf
van een Savannah zal dus waarschijnlijk speciale voorzorgsmaatregelen moeten worden
genomen om te voorkomen dat de kat in de problemen komt.
Veel Savannah katten hebben geen watervrees en zullen hiermee spelen of zichzelf
zelfs onderdompelen in water. Sommige eigenaren douchen zelfs met hun Savannahs.
Een waterbak aan een Savannah geven kan ook als uitdaging gezien worden; sommige
Savannahs zullen onmiddellijk beginnen te badderen met hun voorpoten totdat het bad leeg is.
Een andere eigenaardigheid die Savannahs hebben is dat ze de basis van hun staart laten
kwispelen tijdens een groetritueel. Dit moet men niet verwarren met het kwispelen van de
staart met rechtopstaande haren over de volledige lengte van de staart als het dier
angstig is. Savannahs zullen ook vaak kwispelen met hun staart in spanning of plezier.
Qua geluiden zullen Savannahs ofwel tjilpen als hun Serval vaders, ofwel miauwen als
hun gedomesticeerde moeders, ofwel tjilpen en miauwen. Soms produceren ze geluiden
die een combinatie van de twee zijn. Getjilp wordt vaker waargenomen in eerdere generaties.
Savannahs kunnen ook "sissen" (een serval-achtige ruis die heel anders klinkt dan het gesis
van een gedomesticeerde kat, het klinkt meer als een zeer luide slang). Het kan alarmerend
zijn voor mensen die niet op de hoogte zijn dat de Savannah een dergelijk geluid kan maken.
Omdat de Savannah nog zo dicht bij de natuur staat is het in een aantal staten in de Amerika
verboden om Savannah's te houden. Ook is het verboden de kat in Australië te importeren.
Foto's medemogelijk gemaakt door cattery Cannelle Savannahs
Bezoek de website eens Cannelle Savannahs
